Żydowska Kabała: Źródło przemocy na Bliskim Wschodzie
Pastor Ted Pike – 09.09.2010, tłumaczenie Ola Gordon
Prześladowcy
chrześcijan, ultra-ortodoksyjni Żydzi Izraela, otrzymujący
miliony przez pastora Johna Hagera, to wyznawcy Kabały. 80%
mężczyzn „haredim” całkowicie pochłoniętych jest studiami
nad Talmudem i Kabałą. Tacy Żydzi, łącznie z
bojowniczymi rabinami i większością osadników, odznaczają
się morderczą nienawiścią wobec Gojów – zwłaszcza
Palestyńczyków. Odrzucają i z zadowoleniem będą przeszkadzać
w trwających rozmowach pokojowych po to, by osiągnąć to, co
według nich jest wolą bożą, a jedynym rozwiązaniem „problemu
arabskiego” jest wypędzenie wszelkimi środkami wszystkich
Arabów z Palestyny.
Poniżej ponownie umieszczam mój artykuł z 18.08.2006 roku, w
którym przedstawiam podstawy nauk Kabały oraz dlaczego
zagrażają one pokojowi nie tylko na Środkowym Wschodzie, ale
również na świecie.
Żydowska Kabała: Źródło przemocy na Bliskim
Wschodzie
W wyniku izraelskiego ataku na Liban latem 2006 roku młodzi
zwolennicy Hezbollah pokazywali mediom transparenty z
napisami „wykonane w Ameryce” (made in America), dotyczące
zniszczeń w Libanie. I taka jest prawda: izraelskie F-16,
bomby kasetowe i broń pochodziły z Ameryki. Ale zamiar ich
użycia powstał głęboko w sercu talmudycznego judaizmu, w
tajemniczej „Kabale”.
Czym jest Kabała? Obecnie Kabałę wyznaje większość gwiazd
popu takich jak Madonna lub Britney Spears. Faktycznie
Kabała nie ma prawdziwego znaczenia dla Gojów. Jest to
teologia kultu i praktyka skoncentrowana na supremacji Żydów
i ich przesądzonemu celowi dominacji nad ludzkością.
Podczas gdy konserwatyści zajmują się ciemną stroną islamu,
to uznają za oczywiste, że judaizm to życzliwa religia
pokoju i tolerancji. Ale gdybyśmy byli wystarczająco odważni
by się mu przyjrzeć, to zobaczylibyśmy zupełnie inne realia.
Głęboko w sercu świętych tekstów judaizmu leżą poprzekręcane
i mrożące krew w żyłach wierzenia.
W Starym Testamencie Bóg jest bytem rozsądnym i moralnym. Ma
idealną wiedzę o dobru i złu, oraz osądza nas według naszych
wolnych wyborów moralnych.
Ale kiedy Nabuchodonozor przejął w niewolę Żydów w roku 587
p.n.e., oni znaleźli innego boga. Odkryli panteistycznego
boga wschodu, „wspaniałą” światową potęgę nie z powodu jego
miłości do dobra, ale z powodu jego szerzącej się potęgi.
Starożytni faryzeusze polubili tego „boga”, ponieważ on nie
sprzeciwiał się ich przekręcaniu praw Jehowy. Babilońscy
faryzeusze stworzyli tajną teologię dla Żydów zwaną
„Kabałą”.
Szacowny chrześcijańsko-żydowski historyk Alfred Eidersheim
wyraża się o niej tak: „Nie można zaprzeczyć, że już w
czasach Jezusa Chrystusa istniał zbiór doktryn i spekulacji
dobrze ukrywanych przed społecznością. Nie ujawniono ich
nawet zwykłym uczonym. Nazywane były „Kabałą”.
Według teologii kabalistycznej „Bóg nazywany ‚En Sof’ nie da
się opisać. Zawiera w sobie najdoskonalsze i najrzadziej
spotykane światło. Kiedy świeci, według Kabały, ukazuje się
najwspanialszy fenomen: naród żydowski. Żydzi będąc
pół-boscy, są rozumnym fizycznym obrazem obecności Boga we
wszechświecie. Są tak niezastąpieni w istnieniu
wszechświata, jak proton względem atomu”.
Źli Goje
Niefortunnie światło Boga świeci stając się tak
zdegenerowanym, że wytwarza demony i najbardziej dla Izraela
kłopotliwe satanistyczne stworzenia zwane „Kliphoth” lub
Gojami. Rabinistyczny traktat „Sepher Or Izrael, 117”
zaleca: „zabierz życie Klipotha i zabijaj ich, a będziesz
zadowalał Boga tak samo, jakbyś oferował mu kadzidło”.
Zohar, co oznacza „jasność” lub „światło”, to 5-tomowa
składnica kabalistycznej wiedzy i mistycznych spekulacji.
Wyjaśnia, że „żywa dusza” odnosi się do Izraela, który ma
święte, żywe dusze dane z góry, a „bydło” i „pełzające
rzeczy” i „bydło na ziemi” odnosi się do innych, którzy nie
są „żywą duszą”.
Według Zohar, wielką tragedią tego świata jest to, że
Kliphoth lub Goje ciągle zakłócają wyższe poziomy swoim złym
brakiem równowagi. Tak długo, jak będą istnieć Kliphoth w
obecnym stanie niezgody, Bóg i jego wszechświat nie będą w
zgodzie”.
W tej koncepcji odnajdujemy uzasadnienie nienawiści
kabalistów wobec Gojów. Chrystus powiedział: „Wyłączą was z
synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was
zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu” (Jan 16:2).
Kabalista (w osobie ultra-ortodoksyjnego osadnika „haredi” w
Izraelu) unicestwienie Goja widzi jako konieczny proces w
kierunku przywrócenia równowagi we wszechświecie. Naucza on,
że Goj (Palestyńczyk) to forma demona, który powinien być
traktowany z nie większą życzliwością niż można traktować
samego szatana.
Goje, których Zohar opisuje jako „Amalekitów”, mają
zakorzenioną tendencję do skłócania świata, przez co świat
się cofa do początkowego okresu chaosu (tohu) i pustki
(bohu):
„Oni wszyscy (Goje) powodują cofanie się świata do stanu
tohu i bohu oraz spowodowali zniszczenie świątyni. Ale tak
jak tohu i bohu dały miejsce światłu, tak kiedy ujawni się
Bóg, zostaną zniszczeni. Ale zbawienie nie zostanie
osiągnięte dopóki Amalekici nie zostaną unicestwieni”.
„Ludzie ziemi są bałwochwalcami i napisano o nich: niech
zostaną usunięci z ziemi”.
Od dawna cierpiący Izrael
Do błogosławionego dnia, kiedy zlikwidowani będą Goje, Zohar
mówi, Izrael musi pozostać w stanie zwiędłym i utraconych
nadziei. To dlatego, że Goje, z powodu zamieszania
spowodowanego przez nich na niższych poziomach, unicestwiają
błogosławieństwa Shekina w górnych poziomach spływające
odpowiednio na Izrael.
Ale pewnego dnia wszystko będzie jak być powinno i
„człowiek” (czyli Izrael) otrzyma prymat, do którego był
stworzony. I wtedy, mówi Kabała, „człowiek powinien być
wyjątkowy i mieć władzę nad wszystkimi”.
W jaki sposób „człowiek” zdobędzie świat?
„Rabinie Jehuda” powiedział rabin Chezkia, „Chwalony
powinien być każdy, kto może uwolnić się od wrogów Izraela,
sprawiedliwi powinni być chwaleni, którzy są od nich
uwolnieni i walczą z nimi”. Chezkia zapytał: „Jak mamy z
nimi walczyć?” Jehuda odpowiedział: „Będziecie z nimi
walczyć poprzez mądre rady” (Przysłowia 24:6) „Jakie to będą
wojny?” „To taka wojna, jaką każdy syn człowieka musi
stoczyć ze swoimi wrogami. Taka jaką Jakub użył wobec Ezawa
– przez oszustwo i zdradę kiedy tylko możliwe. Z nimi należy
walczyć bez przerwy, aż osiągnie się porządek. Dlatego z
satysfakcją mówię, że powinniśmy się od nich uwolnić i
rządzić nimi”.
W powyższym cytacie cel jest wyraźny: światowa dominacja.
Dominacja nad światem
Kabaliści wierzą, że kiedy Żydzi będą rządzić światem,
potęga Boga pokaże się poprzez Mesjasza. „Święty, niech
będzie błogosławiony, pokaże swoją siłę i wyeliminuje ich
(Gojów) ze świata”.
Tego dnia, „szczęśliwy będzie Izrael, którego święty, niech
będzie błogosławiony, wybrał spośród Gojów o których pisma
mówią: „Zajmują się próżnością, to iluzja, z której musimy
się śmiać; zginą, kiedy Bóg odwiedzi ich w gniewie”. W
chwili, kiedy święty, niech będzie błogosławiony, wybije
wszystkich Gojów na świecie, tylko Izrael będzie istniał,
jak napisano: „Tego dnia pokaże się sam Bóg”.
Do tego czasu Kabała ma poważną misję: „Jest pewne, że nasza
niewola będzie trwała do czasu, kiedy książęta Gojów, którzy
wielbią bożki, zostaną zniszczeni”.
W celu przyspieszenia końca niewoli, Kabała poleca
wymordowanie Gojów, nie z powodu konieczności, ale
najwyższego obowiązku religijnego. Zohar II wyjaśnia zasady
zbawienia pierworodnego potomka osła poprzez złożenie ofiary
z baranka: „Osioł oznacza nie-Żyda, który ma być zbawiony
przez ofiarę baranka, który jest rozproszonym stadem
Izraela. Ale jeśli odmówi zbawienia, roztrzaskaj mu czaszkę.
On powinien zostać usunięty z księgi żywych”.
„W pałacach czwartego nieba są ci, którzy płakali nad
Syjonem i Jerozolimą, i wszyscy ci, którzy niszczyli
bałwochwalcze narody, oraz ci, którzy zabijali tych, którzy
wielbili bożków i ubierali się w szkarłatne szaty, by byli
rozpoznawani i obdarzani szacunkiem”.
Dla kabalisty, nawet osobliwa i banalna liturgia synagogi ma
głębokie i dalekosiężne znaczenie: „Święto namiotów to
okres, kiedy Izrael triumfuje nad innymi narodami świata.
Jest to powodem, dlaczego zdobywamy loulab i niesiemy go
jako trofeum by pokazać, że podbiliśmy wszystkie narody
znane pod nazwą „motłoch”.
Kabała i współczesność
Jak ważna dla współczesnego judaizmu jest Kabała?
Choć wielu Żydów stało się tak niewierzącymi, że zapomnieli
większość ze swoich wierzeń, jak również literaturę, która
miała podtrzymywać ich religijność, to pobożni Żydzi,
łącznie z konserwatywnymi, ortodoksyjnymi, a zwłaszcza
ultra-ortodoksyjnymi, do dziś Kabałę uważają za inspirowaną
przez Boga. Twierdzą, że wraz z Talmudem stanowi najwyższy
autorytet prawny dla judaizmu. Faktycznie cytaty z Zohar są
czytane razem z Biblią i Talmudem w synagogach w każdą
sobotę.
The Concise History of Judaism (Krótka
historia judaizmu) opisuje Zohar jako „zainspirowane pisma
żydowskie”. Wstęp do wydania Soncino Zoharu mówi: „Zohar
podoba się licznym żydom, którzy uważają go za najświętszą
ze świętych ksiąg! Judaizm przedstawia on jako mocno
znaczącą religię ducha. Bardziej przytłaczająco niż każda
inna księga lub zasady, nawet bardziej niż Biblia, daje
żydom przekonanie o wewnętrznym, niewidocznym, duchowym,
wiecznym porządku moralnym wszechświata”.
Dalej mówi: „Podczas obecnego stulecia nastąpiło wyraźne
ożywienie zainteresowania Kabałą, a wybitni uczeni żydowscy
usiłowali pokazać, że ci entuzjaści mistycznej strony
żydowskiego życia i religii nie byli, jak powszechnie się
uważa, na wpół oszalałymi wizjonerami żyjącymi we
wszechświecie zamieszkałym przez wymysł ich zdegenerowanych
myśli, lecz ludźmi intelektu, nauki i zdrowego rozsądku,
których celem było przywrócenie zorganizowanego żydowskiego
życia wspólnotowego, tych mistycznych sentymentów i emocji
będących aromatyczną esencją życia religijnego, a które są
nieodłączne w judaizmie, jeśli ma on odgrywać przesądzoną
rolę doprowadzenia ludzkości „pod skrzydła Szekinah”.
O Kabale wielu żydów myśli jako o bosko inspirowanej, gdyż,
podobnie jak Talmud, wywodziła się z centrum żydostwa –
najznakomitszych rabinów. Wielu z największych talmudystów,
od Bena Zakki i Maimonidesa, przez licznych Baal-shemów i
talmudystów XVI-XVIII wieku, nawet do być może największego
współczesnego rabina na świecie, rabina Steinsaltza z
Jerozolimy – wszyscy oni byli inicjatorami i praktykami
Kabały. Bardzo poważnie podchodzą do Kabały jako słowa Boga.
A co z zawartymi w Kabale opisami Gojów jako zwierząt,
których trzeba zabijać przed przywróceniem „porządku”?
Koncepcja ta nie jest opinią mniejszości lecz podstawą tego,
jak Kabała postrzega Boga, Izrael i wszechświat. Dlatego
można tylko przypuszczać, że obecnie daje dużą motywację
rasistowskiemu prawu, zbrodniom wojennym i zbrodniczemu
programowi państwa Izrael. W końcu ortodoksyjny, wyznający
Kabałę judaizm jest oficjalnym stanowiskiem zajmowanym przez
rząd, hierarchię religijną i armię Izraela.
Znaj swoich „przyjaciół”
Obecnie wśród chrześcijan wzrasta zainteresowanie sposobem,
w jaki Koran naucza o „niewiernych”. Wielu z nich chętnie
chciałoby dyskutować na temat wpływu nauk islamu zawartych w
jego najświętszej literaturze na wyjaśnienie
międzynarodowego terroryzmu arabskiego.
A jednak – rzecz nieprawdopodobna – ewangelizującej prawicy
nie interesuje podobne badanie świętych, pół tajemnych nauk
judaizmu. Nikt nie jest ciekawy tego, w jaki sposób te nauki
mogłyby pomóc w wyjaśnieniu nie tylko notorycznego złego
traktowania swoich arabskich sąsiadów, lecz również
żydowskiej władzy w świecie polityki, finansów i mediów.
To musi się zmienić. Izrael istnieje w domenie publicznej.
Jeśli Izrael oczekuje, że Ameryka będzie kontynuować dawanie
mu rocznie 5 mld. dolarów, utrzymując go na czwartej pozycji
wśród największych potęg militarnych świata, to żydom nie
wolno nadal krzyczeć „antysemityzm!”, kiedy bada się ich
księgi – Talmud i Zohar.
Jeśli Ameryka nie ma oddać się w zastaw za nawet większe
katastrofy militarne i w zakresie PR na Bliskim Wschodzie,
musimy dokładnie zrozumieć wierzenia tych, których
zobowiązaliśmy się bronić.
Tak, bomby, które spadły na Liban, wyprodukowano w Ameryce.
Ale stojącą za nimi nienawiść i rasizm wyprodukowano w
Izraelu.
Za: http://www.rense.com/general92/kab.htm